საქართველოს სომეხთა ეპარქიის წინამძღვრის თანაშემწე არქიმანდრიტი ხორენ ჰოვანისიანის სიტყვა 2016 წლის 25 ივლისს საქართველოს რელიგიის საკითხთა სახელმწიფო სააგენტოს მიერ ორგანიზებულ კონფერენციაზე „ინტერრელიგიური დიალოგი მშვიდობისათვის“

(ერთი გვერდი ინდოეთში სომეხთა საკათოლიკოსო წარმომადგენლობის ისტორიიდან)

სომეხი ხალხის სულიერ და კულტურულ ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი როლი ენიჭებათ მთავარ საკათედრო წმინდა ეჯმიაწინის წარგზავნილებს უცხო ქვეყნებში - „ნვირაკებს“. ეს ფაქტი, თავის მხრივ, განპირობებულია სრულიად სომეხთა ცხოვრებაში წმინდა ეჯმიაწინის განსაკუთრებული როლით - სომხური იდენტობის შენარჩუნების როლით, როგორც სომეხი ხალხის ეროვნული სულიერი ერთიანობის სიმბოლოთი. ეს სულიერი ერთიანობა გამოიხატება მსოფლიოში გაფანთული სომხობისთვის წმინდა ეჯმიაწინიდან წმინდა მირონის მიწოდებით, რომელიც, როგორც მირონცხების ბეჭედი, ამავდროულად, აღიქმება სომხების ეროვნულ ბეჭდად. წმინდა მირონით მონათლული ყოველი სომეხი უხილავი სხივით უკავშირდება წმინდა ეჯმიაწინსა და სომხეთს. მეოცე საუკუნის დასაწყისის ჩვენი ეკლესიის ერთ-ერთი ყველაზე ნათელი სახე - ეპისკოპოსი კარაპეტ ტერ-მკრტჩიანი: „მირონი არის ყველაზე მჭიდრო და ყველაზე მტკიცე სულიერი დამაკავშირებელი მსოფლიოში გაფანტული სომხებისთვის: წმინდა მირონი, რომელიც ღვთაებრივი ძალით განწმენდს ჩვენს ცოდვილ სხეულს და გზას უხსნის ჩვენს სულს, ზეციური ნათელის მარადიულ გაჩერებისკენ“ 1.

„ღმერთმა შექმნა ადამიანი, თავის ხატად, ღვთის მსგავსად შექმნა იგი, დედაკაცად და მამაკაცად შექმნა ისინი " - დაბ. 1.26-27.

ჩვენ ვცხოვრობთ ისეთ დროში, როდესაც ტრადიციული ოჯახი და ოჯახის ინსტიტუტი საერთო ჯამში საფრთხის ქვეშ იმყოფება.

ღმერთის ხატი არის როგორც მამაკაცში, ასევე ქალში, ის აისახება ღვთაებრივი კავშირით ქალსა და მამაკაცს შორის, რომელიც სრულყოფილად გამოხატავს ღვთის შემოქმედებით ძალას, თავისი ცხოვრებისელი, თავდაუზოგავი და სათნო ბუნებით. ეს შესაძლებელია მხოლოდ ჰეტეროსექსუალური კავშირით.

როდესაც ღმერთმა ადამს მეწყვილე შეუქმნა, მან შექმნა ევა, და არა სხვა ადამი. ეს ნიშნავს, რომ ქალისა და მამაკაცის სრულყოფილი კავშირი მოითხოვს გარკვეულ განსხვავებებს, აგრეთვე ზოგიერთ საოცარ მსგავსებებს, რის გამოც ადამს შეეძლო წამოეძახა: „ აი ძვალი ჩემი ძვალთაგანი და ხორცი ჩემი ხორცთაგანი“.

ქალისა და მამაკაცის ინტიმური კავშირი ბუნებრივი კავშირია ორს შორის (ემოციური და ფიზიკური), ისე, რომ იგი შეესაბამება ჩვენი სხეულების სტრუქტურას, და შვილის შობის ბუნებრივი გზაა.